Want alles is fragment

Ons leven bestaat nogal eens uit het zoeken naar- en uitspreken van het juiste woord op de juiste plaats op het juiste moment. Zelf ervaar ik dat ook. Privé maar zeker ook in mijn werk. In mijn werk komt daar nog wat anders bij. Ik word geacht het juiste woord niet alleen met geluid op te roepen, maar ook met een gebaar zichtbaar te maken.
Echter, dagelijks worstel ik met een gevoel van onvermogen dat ene juiste woord te vinden en te uiten in klank of gebaar. Ik hoor en zie het mezelf vaak zeggen: 'Begrijp je wat ik bedoel?' Steeds loop ik  tegen de uitdaging aan iets te willen of te moeten zeggen wat ik eigenlijk niet zeggen kan... iets vorm te geven in een door mij niet te vormen gebaar.

Vandaag las ik een mooi gedicht van Abel Herzberg. Ik besluit het nog vaak te lezen. Het geeft me lucht in wat ik elke dag aan woorden en gebaren met mijn omgeving deel.

Want alles is fragment 
Al door het zeggen van het woord
deelt men, scheidt men en schendt
het alomvattende, dat men niet kent,
dat ik aanwezig weet, of alleen maar vermoed,
dat ik niet uitspreken kan en toch uitspreken moet,
dat mij beheerst, dat mij te luisteren gebiedt,
maar als ik zoek en luister, dan vind ik het niet.

Eén troost blijft:
er is in ieder woord een woord,
dat tot het onuitspreekbare behoort;
Er is in ieder deel een deel
van het ondeelbare geheel,
gelijk in elke kus, hoe kort,
het hele leven meegegeven wordt.

Abel Herzberg, 'Drie rode rozen', Querido, Amsterdam 1978

Loop zeker weer graag

Na de halve van Utrecht nu op zaterdag 21 april de 10 van Kamerik gelopen. Leuk lokaal, langs de Wetering en voor mijn gevoel dwars door de weilanden ten noorden van Woerden. Zag op de 5 km Ruth Jacott nog meelopen. Hagel en regen waren ook van de partij. Maar bij de finish scheen de zon. Wat wil je nog meer! Tijd: 56:14 ...

18 seconden ...

18 seconden maakt een verschil zo groot en zwaar als de wereld. Ik houd ze dan ook heel voorzichtig in mijn hand. Vooral ook omdat ik inmiddels 2 jaar ouder ben. Dan wegen die 18 tellen nog zwaarder! Liep ik 2 jaar geleden 2:05:43, nu 2:05:25. Ik heb het over de halve marathon van Utrecht. Vandaag gelopen.

Oké, er moesten muesli repen aan te pas komen, een paashaas die me op de hielen zat, het supporteren van Jitske en Mila met daarbij ook nog eens een sms-aanmoediging op RTV Utrecht, geduldige motiverende gespreksvoering van Lia tijdens het lopen ... maar verder heb ik hem toch maar gewoon helemaal zelf gelopen.

Ik kwam er wel achter dat 2 RCW-trainingen (mijn hardloopclub) in de week me ongeveer 16 km ver brengen ... en dat de resterende 5 km dus puur op wilskracht moet gaan. Zo kom ik uiteindelijk ook bij de finish. Maar 3 keer trainen brengt me misschien wel 20 km ver ... en dan hoef ik nog maar 1 km op wilskracht ... en dat gaat -zelfs met weer een jaartje erbij- me vast wel lukken. Want volgend jaar ga ik weer!

Ozewiezewoze

Ik schreef, tijdens het opruimen van mijn bureau, een stukje voor Kerkklanken, het blad van onze kerk. Omdat het stukje bij beetje ging werd het wel wat lang ... maar ach ... voor wie het lezen wil: http://www.kerkklanken.nl/images/file/Kerkklanken/2012/KK%20558.pdf

Bezuinigingen?

December 2011 was niet een maand waarin alles op het werk als vanzelf ging. Het ledental van de PKN loopt elk jaar terug. Dus ook het geld dat beschikbaar is voor allerlei plaatselijk en bovenplaatselijk kerkelijk werk loopt terug. Omdat mijn werk -het dovenpastoraat- zo'n bovenplaatselijk werk is dat betaald wordt vanuit het gezamenlijk geld van de PKN kerken, wordt er intern op het diensten- en geldkantoor van de PKN (het PLD) ook nagedacht over bezuinigingen op het dovenpastoraat. Niet raar natuurlijk, de tering moet nou eenmaal naar de nering worden gezet. En in het evenwichtig besteden van geld vraagt dat ook van mij om samen met anderen weer nieuwe en 'opnieuw' rapportages te maken waarom de kerken voor het pastoraat aan haar dove leden gekozen hebben voor een ambulant team van in de communicatie met doven gespecialiseerde predikanten. Ik doe dat zonder zuchten: in een horende wereld moeten we elkaar uit blijven leggen dat doven helemaal bij de kerk horen maar tegelijkertijd helemaal niet aan de kerk mee kunnen doen door de geluidscultuur waar de kerken zich van bedienen en het ontbreken van vaardigheden (zoals de Nederlandse Gebarentaal) bij ambtsdragers en anderen om (pastoraal) te kunnen communiceren met doven. Maar van het PLD vraagt het ook wat ... bijv. eens na te denken over de hoogte van de geldstroom vanuit de kerken voor hun eigen werk onder hun eigen dove leden. Bij de huidige 2 miljoen leden van de PKN zou het PLD aan de kerken 1 cent per lid per jaar extra  kunnen vragen ... opbrengst € 20.000,-, om zowel het pastoraat van de kerken aan hun dove kerkleden te redden als de begroting van het PLD t.a.v. het dovenpastoraat in evenwicht te houden ... 1 cent, geen plaatselijke kerk zal hier tegen zijn ... kortom: hoe eenvoudig en goedkoop kan een oplossing zijn ... of denk ik te simpel ...?

Blog vergeten

Oeps, da's waar ook, ik heb een blog op het internet. Daar had ik de afgelopen maanden in moeten schrijven. Ik was zeker ondergedompeld in een winterslaap. Langzaam word ik wakker ... morgen schrijf ik op wat ik me herinner ... behalve een duim die ik tussen mijn autoportier kreeg en een getrokken kies herinner ik me vast ook nog leuke dingen !