De Plopper

De hele zomer loopt de wasbak in de keuken al tergend langzaam leeg. De afgelopen maanden heb ik, op de manier van een echte alpha, alles al geprobeerd. Soda, nog een keer soda, de goedkope HG afvoerreiniger, de duurdere speciaal voor de keuken HG afvoerreiniger, de allerduurste twee componenten HG afvoerreiniger, de vloeibare afvoerreiniger van het Kruidvat en tenslotte een week geleden de gemene chemische korrels van het Kruidvat. Daar staat in kleine lettertjes op geschreven dat je geen middelen door elkaar mag gebruiken ... (slik) ... nou ja, heb ik ook niet gedaan, ik heb alles na elkaar gebruikt. Maar: niets heeft geholpen. Ten einde raad heb ik gisteren bij de Marskramer een stok met een oranjeachtige stolp eraan gekocht. Daar heb ik vroeger mijn vader wel eens een van zijn zeldzame technische klussen mee zien klaren in de wastafel op de badkamer. Maar ook dit ding heeft niets geholpen. Daarom heb ik gisteren de mannen maar gebeld. En vandaag zijn ze er, twee echte bêta mannen. Hoewel, één van de twee heeft net zo'n wapen in de hand als ooit mijn vader- en ook ik gisteren had. Dit is een Plopper, zegt hij. Dat had ik gisteren moeten weten, toen ik in een heel lange omslachtige zin aan het winkelmeisje duidelijk probeerde te maken wat ik wilde hebben. Al weet ik bijna zeker dat ook zij niet geweten had dat zo'n ding een Plopper heet. Enigszins opgelucht zie ik dat het ding bij hem ook niet werkt. (Ik bedoel maar, dat zou natuurlijk dodelijk zijn geweest: zo meneertje, dat is ook weer voor elkaar.) Hij duikt het keukenkastje in en schroeft daar een wirwar aan buizen los (zou ik nooit durven) en een draaiveer (?) gaat de afvoer in. Maar ook dat helpt niet. Met groeiend zelfvertrouwen wat betreft mijn eigen eerdere bovenaardse pogingen zie ik hem verdwijnen door een luik in de keukenvloer (wist ik niet dat we dat hadden) in het benedenaardse. Hij ziet het al, daar moet een T-stuk op en dan zullen ze de boel wel eens even kapot spuiten. Ik protesteer een beetje want op een kapotgespoten rioleringsbuis zit ik al helemaal niet te wachten. Maar ze gaan gewoon door. Een vervaarlijk uitziende zwarte slang verdwijnt in het nieuwe T-stuk, het gesis van water klinkt en na enkele minuten zegt de man onder de vloer tegen de man boven de vloer: zo, zet maar weer uit, ik heb echt alles kapot gespoten. Ik ril als er een hand uit het luik omhoog komt waar allerlei brokken op liggen. Steenachtige zeep, klinkt het vanuit de diepte. Dan daagt het me, hij heeft zeep-resten in de afvoer kapot gespoten. Hij vraagt of de man boven de vloer de wasbak wil vullen met water en als hij vol is het stopje er uit wil trekken. Dan kan hij in het T-stuk zien of het water goed wegloopt. De spanning stijgt. Het water vult de bak tot aan de rand, de dop gaat er uit en daar verdwijnt het water met een enorm geklater ... via het keukenkastje zo de keukenvloer op. Die staat in no time blank. Want de bêta's zijn vergeten eerst de wirwar aan buizen terug te plaatsen. Ik glimlach ietwat superieur in mijzelf. Dat zou mij als alpha nou nooit zijn overkomen! O ja, daarna heb ik de vloer met een dweiltje zo weer droog en gebroederlijk drinken we van de koffie die ik heb gezet. Dat hebben wij mannen toch maar mooi samen gefikst. Lekker bakkie meneer. Graag gedaan mannen! En bedankt hè!