Mistral

Tsjonge jonge, niet alleen de zon kan hier onbedaarlijk heerlijk schijnen, ook de wind doet geregeld een duit in het zakje. Ofwel: de Mistral veegt de vloer aan met al het verzamelde zomerstof. In Wikipedia lees ik: De Mistral waaide ook al in de tijd van de Romeinen. Deze koude wind dwong bij hen zoveel ontzag af dat ze hem "magistralis" (meesterlijk) noemden. De Mistral komt uit het noorden, Hij kan windkracht 9 (stormkracht) bereiken en waait vaak in het dal van de Rhône in Zuid-Frankrijk. Soms wordt zelfs windkracht 10 of 11 bereikt met gemiddelde snelheden van meer dan 100 kilometer per uur en windstoten van 150 kilometer per uur. De wind wordt in het Occitaans "mistrau", in het Catalaans "mestral" en in het Italiaans en Corsicaans "Maestrale" genoemd. Op de Mont Ventoux, een berg in de Vaucluse, kan de mistral zelfs windsnelheden tot 250 kilometer per uur halen.
Laten wij nu vandaag de Mont Ventoux bekeken hebben. Vanaf het kasteel in Grignan. Van veilige afstand dus. Maar niettemin bijzonder indrukwekkend. Even daarvoor waren we door de oude pauselijke enclave gereden met het mooie stadje Valréas. We dwalen door oude straatjes en komen terecht bij de romaanse kerk.  Binnen hangt een bijzondere 'kruisweg'. Mooi en eenvoudig geschilderd. Nu weer voor de tent. Lekker een spannend boek lezen met op de achtergrond het gehuil van de Mistral ...

Vive La France

Jitske en ik zijn al weer een paar dagen in de Drôme. Echt een prachtig gedeelte van de Provence. Eerst zijn we heerlijk afgekoeld door de Mistral, nu warmen we al even heerlijk op door de zomerzon. We staan op een camping, boven op een berg. Le Grand Bois, zo hebben de Nederlandse eigenaren Eelco en Jolande het genoemd. Onze vouwwagen staat precies in de rand van het bos. Schaduw houdt alles heerlijk koel. 10 meter lopen en de zon is al paraat. Vandaag hebben we een prachtige tocht gemaakt naar Nyons, dwars door de bergen van de Drôme heen.

In Nyons natuurlijk door de eeuwenoude straatjes geslenterd, crêpes gegeten en de olijfolie molen bezocht. Even op en neer gesprongen op de oude romeinse brug om te zien of hij nog een paar eeuwen stand zal houden en toen door naar Dieulefit. Wat een fantastisch uitzicht helemaal naar het westen het Rhônedal in. Toen weer 'onze' berg opgereden en nu lekker aan de onszelf beloofde vin, pain et ... eh geitenkaas geloof ik (iets met chèvre).   

Einde loopseizoen: vakantie!

Omstreeks de langste dag van het jaar heb ik het loopseizoen afgesloten met de Montfoortloop en de Woerdense Singelloop. En nu op naar Frankrijk. We gaan richting de noordkant van de Provence. Daar heb je de bergen van de Drôme. Ik zie het al helemaal voor me: du vin, du pain en du boursin ... in augustus pak ik voorzichtig de loopschoenen weer op. Het is nu tijd voor de hangmat.

Trinitatis 2011

Zondag Trinitatis, zondag van de Drie-eenheid. Zeg maar: God heeft veel gezichten en op geen daarvan kunnen we Hem vastpinnen. Herman van Veen heeft dat eens in een verhaal opgeschreven. Hieronder het verhaal.

Gisteren
heb ik Gods huis gezien,
precies zoals ik het gedroomd had
met rode pannen
halve deurtjes
en groene luiken
vlak achter de populieren
bij de dijk.

M'n hart
bonkte
in m'n
keel.

Doodnerveus
liep ik naar de voordeur.

Inderdaad.
Op het naambordje stond
G punt Od.

De kans van mijn leven
hem te spreken vóór de hemel.

Had wel duizend vragen
nam mij voor
met een eenvoudige te beginnen.
Niet meteen m'n kruit te verschieten:
'Zeg, waarom zijn er in jouw naam
en vaderland zoveel oorlogen gevoerd
en zoveel mensen opgeofferd?'
Dat
zou hem kunnen afschrikken.
Ik bedacht een simpel vraagje.
Ik zou beginnen met:
'Dag God,
doet u ook mee
aan de lotto?'

Stelde me voor
dat ie dan zou grinniken en zeggen:
'Nee, jongeman,
kansen liggen in jezelf.'
Of zoiets.
In ieder geval
iets dieps.

Ik bleef nerveus
haalde diep adem
klopte op de deur.

Een klein
oud vrouwtje deed open.

'Dag mevrouw.
Is God thuis?'

'Daar spreek je mee,
jongen.'

Pinksteren 2011

Pasen is opstaan na een slechte nacht
en nog niet weten welke dag het is
en langzaam wennen aan het nieuwe licht,
loskomen uit het duister en zijn macht
totdat je vol stroomt met Gods goede Geest
en weer ervaart dat dit het leven is,
dat wat niet goed was je vergeven is
zevenmaal zevenmaal: het Pinksterfeest.